












مراسم رونمایی از آجرهای لعابدار قلایچی بوکان
باید از میراث فرهنگی نیاکان خود حراست کرد
🔷فرماندار بوکان در این مراسم با بیان اینکه نگهداری از آثار تاریخی اقدامی موثر در راستای دستیابی جامعه به توسعه است، گفت: باید از میراث فرهنگی نیاکان خود با تمام توان حراست و آن را به آیندگان منتقل کنیم.
🔷باباخان اسکندری آگاهی بخشی به نسل های مختلف نسبت به ارزش های میراث فرهنگی را مورد تاکید قرار داد و افزود: در این راستا آموزش، معرفی و آگاه کردن نسل های مختلف نسبت به ارزش های میراث فرهنگی بهترین راه برای حفظ ارزش های تاریخی محسوب می شود.
🔷وی با بیان اینکه نبود موزه یکی از مشکلات شهرستان بوکان با داشتن این همه تاریخ و تمدنی غنی است که باید این مشکل رفع شود، ادامه داد: تلاش خواهیم کرد تا در آینده ای نزدیک سند خواهر خواندگی یکی از شهرهای سوییس با بوکان امضا شود
🔷در این مراسم از 51 قطعه آجر تپه باستانی قلایچی این شهرستان که آذر ماه سال گذشته با تلاش مسوولان دستگاه دیپلماسی و مسوولان وزارت میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری، از اروپا به ایران بازگردانده شد، در موزه استاد حقیقی بوکان رونمایی شد.
🔷نمایشگاه آجرهای لعابدار بوکان همچنین 23 اسفندماه سال 1400 در موزه ملی ایران باستان برپا شد که تا 15 اردیبهشتماه امسال در این مکان ادامه داشت.
🔷آجرهای لعابدار تپه تاریخی قلایچی بوکان در سالهای نخست پیروزی انقلاب اسلامی ایران از کشور خارج شده و پس از تلاشهای بسیار انجام شده 51 قطعه آجر لعابدار مانایی در 29 آذرماه 1399 به موزه ملی ایران بازگردانده شد.
🔷با اعلام آمادگی مسوولان شهرستان بوکان این آجرها از موزه ملی ایران به موزه مفاخر بوکان منتقل شده و به مدت یک ماه در معرض دید عموم قرار میگیرد.
🔷تپه قلایچی بوکان دارای یک لایه فرهنگی مربوط به ماناییها است و تاکنون چندین ساختمان از این دوره مورد مطالعات باستانشناسی قرار گرفته شده که ساختمان اول در مرکز تپه واقع شده و دارای اتاقهای متعدد بوده که در کف و دیوار نقاشیهای گیاهی، هندسی و انسانی داشته است.
🔷این تپه تاریخی مربوط به عصر آهن است که در شهرستان بوکان و در روستای قالایچی واقع شده است؛ این اثر در تاریخ 18 اردیبهشت 1380 با شمارهٔ ثبت 3823 بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیدهاست.
🔷حدود 400 آجر لعابدار در این منطقه تاکنون کشف شده است که نشان از اهمیت بالای قلایچی و به احتمال زیاد این منطقه همان شهر "زیرتو" یا "ایزیرتو" پایتخت ماناییها است.